Psikanalitik psikoterapiler

Psikanalitik psikoterapilerin temelleri, ruhsal süreçleri araştırma-tedavi etme teorisi ve yöntemi olan psikanalize dayanır. Genellikle haftada bir veya iki, yüzyüze yapılan bu terapilerde hastanın düşünceleri, duyguları, davranışları ve kişiliği, çocukluktan getirdiği bilinçli veya bilinçdışı yaşantıların yansıması olarak kabul edilir. Bu inceleme içinde serbest çağrışım yoluyla akla gelenler yanında rüyalar, fantaziler, dil sürçmeleri gibi bilinçdışının çeşitli tezahürleri araştırılır.

Tarihsel olarak bakıldığında, klasik psikanalitik yaklaşımda, ruh sağlığındaki bozulmaların göstergesi olan semptomların, biyolojik kökenli dürtülerin doyurulamaması ve iç çatışmalar nedeniyle ketlenmesi sonucu ortaya çıktığı varsayılır. Bu yaklaşımdan sonra ortaya çıkan ego psikolojisinde, kişinin ortalama çevreye sağladığı uyuma bakılır, bu uyumu sağlamak için kullandığı savunma mekanizmaları irdelenir. Üçüncü akım olan nesne ilişkileri modeline göre, kişi, ilk bakım verenden başlayarak gelişimi boyunca girdiği tüm ilişkiler açısından düşünülür. Son olarak kendilik psikolojisi ise kişinin kendisi için bir benlik kurma ihtiyacı ve çabası üzerinde durur.